พยัญชนะเดี่ยว
ㄱ ชื่อว่า 기역 (คียอก) เสียงของมันคือ ค/ก
ㄴ ชื่อว่า 니은 (นีีอึน) เสียงของมันคือ น
ㄷ ชื่อว่า 디귿 (ทีกึด) เสียงของมันคือ ท/ด
ㄹ ชื่อว่า 리을 (รึอึล) เสียงของมันคือ ร/ล
ㅁ ชื่อว่า 미음 (มีอึม) เสียงของมันคือ ม
ㅂ ชื่อว่า 비읍 (พีอึบ) เสียงของมันคือ พ/บ
ㅅ ชื่อว่า 시옷 (ชีโอส) เสียงของมันคือ ซ
ㅇ ชื่อว่า 이응 (อีอึง) ตัวหน้าไม่ออกเสียงตัวสะกด ตัวหลังออกเสียง ง
ㅈ ชื่อว่า 지읒 (ชีอึจ) เสียงของมันคือ ช/จ
ㅊ ชื่อว่า 치읓 (ชี่อึช) เสียงของมันคือ ช (เสียงหนัก)
ㅋ ชื่อว่า 키읔 (คี่อึค) เสียงของมันคือ ก (เสียงหนัก)
ㅌ ชื่อว่า 티읕 (ที่อึท) เสียงของมันคือ ท
ㅍ ชื่อว่า 피읖 (พี่อึพ) เสียงของมันคือ พ (เสียงหนัก)
ㅎ ชื่อว่า 히흫 (ฮี่อึฮ) เสียงของมันคือ ฮ
สังเกตได้ว่าพยัญชนะที่ออกเสียงได้
2 แบบ เช่น ㄷออกเสียงเป็น ท/ด จำง่ายๆว่า ถ้า
ㄷอยู่ในพยางค์แรกของคำจะออกเสียงเป็น ตัว
ท
แต่ถ้าอยู่ในพยางค์ถัดๆไปจะออกเสียงเป็น ตัว ด เช่น 다른 - ทา รึน แปลว่า อื่นๆ / 사람들 - ซา รัม ดึล แปลว่า คนหลายคน (พหูพจน์)
แต่ถ้าอยู่ในพยางค์ถัดๆไปจะออกเสียงเป็น ตัว ด เช่น 다른 - ทา รึน แปลว่า อื่นๆ / 사람들 - ซา รัม ดึล แปลว่า คนหลายคน (พหูพจน์)
นอกจากนี้ยังมีพยัญชนะคู่อีก
5 ตัว ก็คือการเอาพยัญชนะเดี่ยวที่เหมือนกันมารวมกัน
โดยจะออกเสียงหนักขึ้น
ㄲ ชื่อว่า
쌍기역 (ซังคียอก) เสียงของมันคือ ก (เสียงหนัก)
ㄸ ชื่อว่า
쌍디귿 (ซังทีกึด) เสียงของมันคือ ต
ㅃ ชื่อว่า
쌍비읍 (ซังพีอึบ) เสียงของมันคือ พ (เสียงหนัก)
ㅆ ชื่อว่า
쌍시옷 (ซังชีโอส) เสียงของมันคือ ซ (เสียงหนัก)
ㅉ ชื่อว่า
쌍지읒 (ซังชีอึจ) เสียงของมันคือ จ (เสียงหนัก)
